تاثیر عصاره رزماری و میخک بر باکتریهای عامل پوسیدگی دندان
تاریخ انتشار: ۱۶ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۲۱۵۵۸
با مطالعه تاثیر عصاره رزماری و میخک بر دو نوع از باکتریهای عامل پوسیدگی دندان مشخص شد که عصاره خالص گیاه دارویی میخک به تنهایی اثر ضد باکتریایی قویتری نسبت به گیاه رزماری دارد.
به گزارش ایسنا، پوسیدگی دندان یکی از بیماریهای مهم و هزینهبر در دنیا محسوب میشود که علت اصلی آن تشکیل بیوفیلم توسط باکتریهای مختلف است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بیوفیلمها یا زیستلایههای باکتریایی، تجمعات پیچیده میکروارگانیسمی هستند که به سطوح مختلف میچسبند و باعث بقای بیشتر باکتریها میشوند. باکتریهایی که در دهان وجود دارند نیز میتوانند با تشکیل بیوفیلمها و پلاکهای دندانی باعث پوسیدگی دندانها شوند.
با توجه به شیوع بالای پوسیدگیهای دندانی، استفاده از گونههای گیاهی برای بررسی اثرات ضدمیکروبی و تهیه دهانشویههای موثر بر پلاک دندانی مورد توجه قرار گرفته است.
به همین دلیل پژوهشگران در مطالعهای اثرات همزمان دو گیاه دارویی رزماری و میخک را بر روی بیوفیلم حاصل از دو نوع باکتری بررسی کردند.
برای این انچام این مطالعه از اندام هوایی گیاه رزماری و گل میخک استفاده شد و پژوهشگران پس از انجام فرآیند عصارهگیری و اضافه کردن آنها به محیط کشت باکتریهای استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سانگوئینیس، تاثیر آنها را بر رشد و میزان تشکیل بیوفیلم این باکتریها بررسی کردند.
نتایج این مطالعه نشان داد که عصاره خالص گیاه دارویی میخک به تنهایی اثر ضد باکتریایی قویتری نسبت به گیاه رزماری دارد .
در این مطالعه مشخص شد که هرچه غلظت عصاره میخک بیشتر باشد، اثر ضد باکتریایی این گیاه بر روی دو باکتری بررسی شده، بیشتر و تقریبا مشابه دهانشویه تجاری «کلروهگزیدین» است.
نتایج این بررسی در خصوص تاثیر این عصارههای گیاهی بر تشکیل بیوفیلم باکتریها نیز نشان داد که فقط غلظتهای بالا (80 و 100 میلیگرم بر میلیلیتر) عصاره میخک میتواند تشکیل بیوفیلم باکتری استرپتوکوکوس موتانس را متوقف کند و هیچکدام از عصارهها قادر به مهار تشکیل بیوفیلم در باکتری استرپتوکوکوس سانگوئینیس نشدند.
پژوهشگران در این مطالعه تنها تاثیر عصاره میخک و رزماری را بر دو سویه باکتری بررسی کردند و سایر باکتریهای پاتوژن دهانی به دلیل هزینهبر بودن و عدم دسترسی به امکانات مورد نیاز بررسی نشدند.
در این مطالعه محمدرضا ابریشمی، پیمان آلشیخ، مریم سعادت خواجه و پرستو ضرغامی مقدم؛ پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی و دیگر همکارانشان مشارکت داشتند.
یافتههای این مطالعه به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «اثر سینریستی عصارههای متانولی دو گیاه دارویی رزماری (Rosmarinus officinalis) و میخک (Eugenia caryophyllata) بر ساختار بیوفیلمی حاصل از باکتریهای پاتوژن دهانی) در مجله علوم پزشکی خراسان شمالی، منتشر شده است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: رزماری میخک پوسیدگی دندان بیوفیلم تشکیل بیوفیلم پوسیدگی دندان گیاه دارویی باکتری ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۲۱۵۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
الکترونیک سبز میشود/ ابداع نانوسیمهایی که از هوا برق تولید میکنند
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ اینجینیرینگ، محققان دانشگاه نیوساوت ولز (UNSW) با مهندسی رشتههای پروتئینی تولید شده توسط باکتری ها، توانستند جریان الکتریکی را هدایت و آن را با استفاده از رطوبت هوا مهار کنند.
این تحقیقات بین رشتهای متشکل از مهندسی پروتئین و نانوالکترونیک، میتواند روزی به دانشمندان در توسعه «الکترونیک سبز» کمک کند.
وسایل الکترونیکی رایج و همه گیر امروزی با استفاده از فرآیندهای انرژی بر و اجزای بسیار سمی ساخته میشوند که برای تسهیل حرکت الکترونها در داخل دستگاه و انجام کار ضروری اند.
از سوی دیگر، رویدادهای متعدد در طبیعت نیز به حرکت الکترون نیاز دارند. مثلا، در فرآیند فتوسنتز که گیاهان برای تهیه غذای خود از آن استفاده میکنند، کلروفیل، الکترونها را در مولکولهای مختلف پروتئین حرکت میدهد. سیستمهای باکتریایی نیز الکترونها را با استفاده از رشتههای رسانا به نام نانوسیمها از طریق غشاها منتقل میکنند.
باکتریهای مهندسی برای نانوسیمها
نانوسیمهای باکتریایی میتوانند برق را هدایت کنند و به طور بالقوه برای ابداع سیستمهای سنجش بکار روند. با این حال، این نانوسیمها پس از برداشت از باکتری ها، به سختی اصلاح میشوند و بنابراین، عملکرد محدودی دارند.
«لورنزو تراواگلینی» «Lorenzo Travaglini» یکی از مجریان این پژوهش میگوید: برای غلبه بر این محدودیت ها، ما یک رشته را با استفاده از باکتری «E. coli» «ای. کولای» مهندسی ژنتیک کردیم.
وی افزود: ما DNA ای. کولای را طوری اصلاح کردیم که باکتریها نه تنها پروتئینهای مورد نیاز برای زنده ماندن خود را تولید کنند، بلکه پروتئین خاصی را که ما طراحی کرده بودیم نیز بسازند. سپس این پروتئینهای خاص را مهندسی و در آزمایشگاه به نانوسیمها مونتاژ کردیم.
جالب آنکه این مولکول اضافی که نانوسیمها را بسیار رسانا میکند، «هِم» «haem» است: یک ساختار دایرهای مبتنی بر آهن موجود در خون حیوانات که اکسیژن را به قسمتهای مختلف بدن انتقال میدهد.
تولید برق از هوا
مطالعات این پژوهشگران روی نانوسیمهای باکتریایی نشان داد وقتی مولکولهای هِم نزدیک به هَم چیده میشوند، میتوانند انتقال الکترون را نیز انجام دهند. تراواگلینی و همکارانش، هِم را در رشتههای مهندسی شده خود ادغام کردند با این امید که اگر الکترونها به اندازه کافی نزدیک به هَم قرار گرفتند بین مولکولهای هِم، بپرند.
محققان با اندازه گیری رسانایی رشتهها در حضور و غیاب مولکولهای هِم، تایید کردند مولکول مبتنی بر آهن باعث رسانایی پروتئین میشود. آزمایشهای گسترده نشان داد وقتی رطوبت شرایط محیطی بین ۲۰ تا ۳۰ درصد باشد، جریان الکتریکی قویتر است.
تکرار آزمایشها با افزایش مقادیر مواد رسانا بین الکترودها، تایید کرد رطوبت یک گرادیان بار در سراسر ماده ایجاد کرده و جریان افزوده را بدون اعمال پتانسیل اضافی شکل میدهد.
محققان سپس یک حسگر رطوبت ابداع کردند که وقتی بازدم از روی آن عبور داده میشود، جریان الکتریکی تولید میکند. آنها اکنون در حال بررسی چگونگی تنظیم تغییر خواص پروتئین هایشان با تغییر ساختار هِم یا محیط رشته، هستند. این دانشمندان اکنون در حال آزمایش مولکولهای حساس به نور برای تسهیل انتقال الکترون هستند.
تراواگلینی تاکید کرد این تحقیق هنوز در مراحل اولیه است و تا تبدیل شدن آن به بخشی از الکترونیک روزمره زمان زیادی مانده است.
نتایج این پژوهش در نشریه Small منتشر شده است.
انتهای پیام/